مطمئناً خیلی از شما تا به حال داستان‌های تن‌تن را خوانده‌اید یا حداقل راجع‌به آن شنیده‌اید. اگر نه، جالب است بدانید این سری بیش از هشت دهه است که آدم‌های زیادی را، از هر سن و سال، نژاد، زبان و… شیفته‌ی خودش کرده.
نگاه خانیکی در این کتاب دقیق، تحلیلی و نقادانه است و در تحلیل خود بیش از آن که درگیر مسائل نظری پیرامون نهاد علم و ایده‌ی دانشگاه باشد، با مسائل انضمامی جامعه درگیر بوده است.
راسل جامعه‌ای آرمانی را ترسیم می‌کند که در آن هیچ‌کس مجبور نخواهد بود بیشتر از چهار ساعت در روز کار کند. در نتیجه همه از زمانی کافی برای استراحت برخوردار خواهند بود و به‌دلیل این‌که بیش از حد توان خود کار نکرده‌اند، روحیه‌ی بهتر و انرژی بیش‌تری خواهند داشت.