درباره‌ی کتاب «خوشه‌های خشم» اثر جان اشتاین‌بک

خوشه‌های خشم
خوشه‌های خشم حاصل سلسله‌ مقاله‌هایی است درباره‌ی کارگران مهاجر کالیفرنیا با عنوان کولی‌های برزگر که اشتاین‌بک در روزنامه‌ی سان فرانسیکو از 5 تا 12 اکتبر 1936 نوشت.

کلاسیک‌های ماندگارِ داستانیِ انگلیسی و آمریکایی رمان‌هایی بودند که یا از سر نیازی آتشین برای خودابزارگری، آن هم اغلب به منتها درجه، نوشته شده‌اند یا خاسته از میلی پرشور برای سرگرم‌کردن مخاطب به کمک داستان‌پردازی جلوه‌فروشانه. صدالبته، هرچه زمان گذشت، با بلوغ ایده‌ی رمان و گسنرش خوانندگانش، این غریزه‌های نسبتاً خام پیچیده‌تر شدند و نرم‌ و ژرف و رام. ملاحظات ظریف‌تری بر این ژانر چیرگی یافتند. با این همه این حیوان اهلی‌شده‌ی بورژوازی هیچگاه قابلیت چنگ‌و‌دندان نشان‌دادن و پرت‌کردن خواننده به دنیای وحش را از دست نداد.

جان اشتاین‌بک

خوشه‌های خشم رمانی است با دندان‌های خونی! این همان «کتاب آمریکایی»ای است که اشتاین‌بک همواره آرزو داشت بنویسد، شاهکار واقع‌گرایانه‌ای که مصداق غریزه‌های یکسر ابتدایی‌ای است که در آغاز بر رمان آنگلو-آمریکن حکمفرما بود، فریادی سرشار از خشم-آمیخته با صعوبت کارگری، خرد عوامانه‌ی مردم چمن‌زارها و سیاست چپی-به دست نویسنده‌ی پرفروشی که قلمش را با درکی ژرف از نابرابری اجتماعی به حرکت در آورد. در اینجا این نابرابری اجتماعی به شکل حال و روز هولناک کشاورزان مهاجر در آمریکای جنوب غربی بروز پیدا می‌کند. نمایش اشتاین‌بک از وحشت‌های اجتماعی و اقتصادی زندگی کشاورزی در بیابان‌های آمریکا سندی مبارزاتی است به قلم نویسنده‌ای دارای وجدانی که از قضا در یک مزرعه متولد شده بود.

«آخرین بارش‌ها خرامان‌خرامان خود را به سرزمین سرخ و بخشی از سرزمین خاکستری اوکلاهاما رساندند، و زمین داغ‌دیده را نشکافتند…» اشتاین‌بک، در فراز و فرودهای شبه‌انجیلی‌اش، خواننده را با فلاکت زمین آشنا می‌کند، با خانواده‌ی جود، یعنی کشاورزان سلب‌مالکیت‌شده‌ای که از بی‌آب‌و‌علف می‌گریزند. تام جود به‌تازگی آزادی مشروط گرفته بود. هم‌زمان، بانک مزرعه خانوادگی‌اش را به عنوان بدهی از آن‌ها ستانده بود. خاندان جود درصدد سفر به غرب‌اند تا کاری بیابند، از جادۀ 66 به سوی کالیفرنیا، سرزمین موعود. آن‌ها استثمار و تهدید و لت‌وپار شده‌اند. پدربزرگ و مادربرزگشان در راه می‌میرند و به‌ناچار کنار جاده به خاک سپرده می‌شوند. حین آنکه خانواده رو به فروپاشی می‌گذارد، این زنان‌اند که قوی می‌مانند، همانند پیشروهای سده‌ی 19ام. ننه جود پیر زمام امور را به دست می‌گیرد. او می‎‌گوید: «زنان راحت‌تر از مردان می‌توانند تغییر کنند». پای تام در کشتار دیگری به میان کشیده می‌شود و او باید به سرزمینی خالی از امید و فرصت فرار کند. در پایان جنجالی روایت غم‌بار و بی‌رحم اشتاین‌بک، خواهر تام، رُز شارون جود، دخترش را از دست می‌دهد و سینه‌اش را به هم‌ولایتی‌اش که از بی‌غذایی دارد می‌میرد پیشنهاد می‌کند. می‌خوانیم که، «او بیشتر خم می‌شود و سر وی را نزدیک می‌کند». می‌گوید، «اینجا، اینجا». رمان با لبخند رازآلود رُز شارون به این ژست زننده‌ی فداکاری تمام می‌شود.

نمایش اشتاین‌بک از وحشت‌های اجتماعی و اقتصادی زندگی کشاورزی در بیابان‌های آمریکا سندی مبارزاتی است به قلم نویسنده‌ای دارای وجدانی که از قضا در یک مزرعه متولد شده بود.

یادداشتی‌ درباره‌ی کتاب

            خوشه‌های خشم حاصل سلسله‌ مقاله‌هایی است درباره‌ی کارگران مهاجر کالیفرنیا با عنوان کولی‌های برزگر که اشتاین‌بک در روزنامه‌ی سان فرانسیکو از 5 تا 12 اکتبر 1936 نوشت. کتاب با روش حرارت سفید نگاشته شد. می‌گوید «می‌خواستم عرق شرم بر پیشانی حرامزاده‌های حریضی بنشانم که مسئول [افسردگی بزرگ] بودند». کتاب در فاصله‌ی پنج ماه، روزانه 2000 کلمه، کامل شد. بک به یکی از دوستانش می‌گوید: «در عمرم هیچ‌وقت انقدر سخت کار نکرده بودم» . به نقل از خودش، آرزویش این بود که صفحه به صفحه «اعصاب خواننده را جر و واجر» کند.

            نخستین واکنش‌های دستیار و ویراستار اشتاین‌بک هیجان‌انگیز بود. خوشه‌های خشم بی‌درنگ به زیر چاپ رفت، چهار ماهه از نسخه‌ی ماشین‌شده به نمونه‌ی چاپی رسید، در 14 آوریل 1939 منتشر شد. رمان به‌یکباره تبدیل به هیاهوی ملی شد، که چه بسا پرخواننده‌ترین و عمومی‌ترین، و حتی جنجالی‌ترین، رمان آمریکایی در قرن 20ام به شمار آید: در رادیو مورد بحث قرار گرفت، خوانندگان خشمگین‌اش آن را محکوم کردند و حتی وجودش در برخی کتابخانه‌ها ممنوع شد.

خوشه‌های خشم بی‌درنگ به زیر چاپ رفت، چهار ماهه از نسخه‌ی ماشین‌شده به نمونه‌ی چاپی رسید، در 14 آوریل 1939 منتشر شد. رمان به‌یکباره تبدیل به هیاهوی ملی شد، که چه بسا پرخواننده‌ترین و عمومی‌ترین، و حتی جنجالی‌ترین، رمان آمریکایی در قرن 20ام به شمار آید

            علی‌رغم، و شاید به دلیل، همین جار و جنجال، خوشه‌های خشم پرفروش‌ترین کتاب 1939 شد و نیم میلیون نسخه در نخستین سال انتشارش فروخت. در 1940 نیز جایزه‌ی بهترین داستان پولیتزر را برد و پس از آن در مدارس و دانشگاه‌های سراسر ایالات متحده تدریس شد. هنگامی که اشتاین‌بک جایزه‎ی نوبل ادبیات 1962 را از آن خود کرد، کمیته‌ی اهدای جوایز این «اثر بزرگ» را دلیل اصلی اهدای نوبل دانستند.

این متن ترجمه‌ای است از متنی منتشرشده در گاردین.

اشتراک گذاری در twitter
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در email
0 دیدگاهبستن دیدگاه‌ ها

ارسال دیدگاه

علوم اجتماعی
محمدمهدی رهجو

ازخودبیگانگی معاصر: نگاهی به کتاب «جامعه مصرفی» ژان بودریار

جامعه مصرفی اثری است از ژان بودریار جامعه‌شناس فرانسوی که در آن به گفته خودش به بررسی اسطوره مصرف می‌پردازد. بودریار مصرف را تنها عمل تهیه کردن، خوردن و هضم کردن نمی‌داند. او از مصرف به عنوان یک اسطوره یاد می‌کند که همانند سایر اسطوره‌ها حامل یک گفتمان کامل است و جامعه خود را با آن توصیف می‌کند.

بریم داخل پست
ادبیات
احمد سعیدی

تاتار خندان، حبسیۀ معاصر؛ به‌مناسبت سالگرد درگذشت غلامحسین ساعدی

تاتار خندان را ساعدی سال 53 در حالی که در زندان ساواک بود نوشت. همان زندانی که به گفتۀ شاملو و دیگران، ساعدی پس از آزاد شدن از آن دیگر آن آدم قبلی نشد و انگار که خلاقیتش پژمرد، خشکید و پرپر شد.

بریم داخل پست

داستانابلاگ

مجلۀ اینترنتی مجموعۀ داستانا، کار خود را از بهار 1400 آغاز کرد. اطلاعات بیشتر را در اینجا بخوانید.

تماس با ما

021-66945638

dastanabooks@gmail.com

داستانابلاگ در شبکه‌های اجتماعی

[ اگر می‌خواهید از مطالب ما در جای دیگری استفاده کنید لطفاً از پیش به ما اطلاع بدهید ]

تمامی حقوق برای مجموعۀ داستانا محفوظ است.